Studium przypadku – leczenie zaniku kości i odbudowa protetyczna z wykorzystaniem augmentacji kości i implantów u Pana Damiana J., lat 45

Wstęp

Pan Damian J., 45-letni pacjent, zgłosił się do kliniki stomatologicznej z powodu znacznych braków zębowych w odcinku bocznym szczęki oraz żuchwy, spowodowanych wcześniejszymi ekstrakcjami i brakiem podjętego leczenia protetycznego. W wyniku wieloletnich braków doszło do zaniku kości, co uniemożliwiało natychmiastowe wszczepienie implantów. Pacjent zgłaszał problemy z funkcjonalnością układu żucia, dyskomfort estetyczny oraz postępujące ścieranie pozostałych zębów.

Celem leczenia było:

1. Odbudowa tkanki kostnej (augmentacja kości) w miejscach braków zębowych.
2. Wszczepienie implantów jako stabilnej podstawy pod uzupełnienia protetyczne.
3. Wykonanie pełnołukowych mostów protetycznych w celu przywrócenia funkcji żucia i estetyki uśmiechu.
4. Zrównoważenie zgryzu, aby wyeliminować przeciążenia pozostałych zębów.

Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Pan Damian przyznał, że problemy rozpoczęły się około 10 lat temu, gdy utracił kilka zębów bocznych w wyniku zaawansowanej próchnicy. Brak podjęcia leczenia spowodował stopniowy zanik kości, co uniemożliwiło mu korzystanie z tradycyjnych protez. Pacjent zgłaszał:

• Trudności w żuciu twardych pokarmów, co wpłynęło na jego dietę.
• Estetyczny dyskomfort wynikający z widocznych braków zębowych.
• Stopniowe ścieranie się zębów przednich, które przejęły funkcje zgryzowe.
• Spadek pewności siebie w relacjach zawodowych i towarzyskich.

Badanie kliniczne

Podczas badania stomatologicznego stwierdzono:

1. Braki zębowe w odcinkach bocznych szczęki (14, 15, 16, 17) oraz żuchwy (44, 45, 46, 47).
2. Zanik kości wyrostka zębodołowego w miejscach braków, szczególnie w szczęce.
3. Przeciążenie zębów przednich z widocznymi starciami szkliwa.
4. Stan dziąseł – brak aktywnego stanu zapalnego.

Diagnostyka obrazowa

1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – potwierdziło znaczny zanik kości w szczęce i żuchwie oraz brak zmian patologicznych w pozostałych zębach.
2. Tomografia komputerowa CBCT – szczegółowa ocena objętości tkanki kostnej. Badanie wykazało potrzebę augmentacji kości w szczęce oraz miejscami w żuchwie.

Diagnoza

Na podstawie zebranych informacji zdiagnozowano:

• Braki zębowe wielomiejscowe.
• Zaawansowany zanik kości wyrostka zębodołowego w miejscach brakujących zębów.
• Nadmierne przeciążenie zębów przednich, co groziło dalszym ich ścieraniem i utratą.

Plan leczenia

Leczenie podzielono na etapy:

1. Augmentacja kości – odbudowa tkanki kostnej w szczęce i częściowo w żuchwie.
2. Wszczepienie implantów:
   • 4 implanty w szczęce w miejscach 14, 15, 16, 17.
   • 4 implanty w żuchwie w miejscach 44, 45, 46, 47.
3. Okres osteointegracji – proces łączenia implantów z kością (4-6 miesięcy).
4. Wykonanie mostów protetycznych na implantach w szczęce i żuchwie.
5. Dostosowanie zgryzu i ochrona zębów przednich przed dalszym ścieraniem.
6. Edukacja pacjenta w zakresie higieny i opieka kontrolna.

Czas leczenia: około 10-12 miesięcy.

Przebieg leczenia

Etap 1: Augmentacja kości

Pierwszym etapem była regeneracja kości w miejscach braków zębowych. Wykorzystano technikę podniesienia dna zatoki szczękowej (sinus lift) w odcinku bocznym szczęki oraz materiały kościozastępcze do odbudowy objętości kości.

Przebieg zabiegu:

1. Nacięcie dziąsła i delikatne odsłonięcie kości wyrostka.
2. Podniesienie dna zatoki szczękowej i wprowadzenie biomateriału kościozastępczego.
3. Aplikacja membrany kolagenowej w celu stabilizacji materiału.
4. Zaszycie rany i monitorowanie gojenia.

W żuchwie augmentacja miała mniejszy zakres i polegała na dodaniu biomateriału w miejscach z ubytkiem.

Etap 2: Wszczepienie implantów

Po 4 miesiącach od augmentacji kości przystąpiono do wszczepienia implantów:

1. 4 implanty tytanowe w szczęce (14, 15, 16, 17).
2. 4 implanty tytanowe w żuchwie (44, 45, 46, 47).

Zabieg wykonano przy użyciu szablonów chirurgicznych, co zapewniło precyzyjne umiejscowienie implantów.

Etap 3: Osteointegracja

Implanty pozostawiono na okres 4-6 miesięcy w celu pełnego zintegrowania się z kością. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowych protez, które przywróciły estetykę i częściową funkcję żucia.

Etap 4: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu osteointegracji wykonano odbudowę protetyczną:

1. Założenie śrub gojących, które uformowały dziąsła wokół implantów.
2. Pobranie wycisków cyfrowych i zaplanowanie pełnołukowych mostów protetycznych.
3. Wykonanie mostów pełnoceramicznych na implantach, które charakteryzują się wysoką estetyką i trwałością.
4. Osadzenie mostów oraz dostosowanie kontaktów zgryzowych.

Etap 5: Korekta zgryzu i higienizacja

W celu ochrony zębów przednich wykonano korektę zwarcia i zapewniono równomierny rozkład sił żucia. Pacjent otrzymał szczegółowe instrukcje dotyczące higieny oraz regularnych wizyt kontrolnych.

Efekty leczenia

Po zakończeniu leczenia uzyskano następujące rezultaty:

1. Odbudowa funkcjonalności – pacjent mógł spożywać wszystkie rodzaje pokarmów.
2. Poprawa estetyki uśmiechu – mosty pełnoceramiczne przywróciły naturalny wygląd zębów.
3. Stabilizacja zgryzu – eliminacja przeciążeń chroniła zęby przed dalszym ścieraniem.
4. Poprawa jakości życia – pacjent odzyskał pewność siebie i komfort w codziennym funkcjonowaniu.

Podsumowanie

Przypadek Pana Damiana J. pokazuje, jak kompleksowe leczenie, łączące augmentację kości, implantologię i protetykę, może przywrócić pacjentowi pełną funkcjonalność i estetykę uśmiechu. Dzięki precyzyjnemu planowaniu oraz nowoczesnym technikom udało się odbudować brakujące tkanki i stworzyć trwałe rozwiązanie na lata. Regularne kontrole i dbałość o higienę

Chcesz wiedzieć ile kosztuje taki zabieg ? Sprawdź cennik – implanty Toruń cennik