Stomatologia estetyczna – metamorfoza stomatologiczna Pana Adama K., lat 47

Studium przypadku – interdyscyplinarna odbudowa braków zębowych u Pana Adama K., lat 47


Wstęp

Pan Adam K., 47-letni pacjent, zgłosił się do naszej kliniki stomatologicznej z problemem wieloletnich braków zębowych w odcinku bocznym szczęki i żuchwy. Brakujące zęby uniemożliwiały prawidłowe żucie pokarmów, prowadziły do przeciążenia pozostałych zębów oraz zaburzeń estetycznych. Pacjent skarżył się również na bóle stawów skroniowo-żuchwowych, które były efektem nieprawidłowego rozkładu sił żucia.

Celem leczenia było przywrócenie funkcjonalności zgryzu oraz estetyki uśmiechu poprzez wszczepienie implantów i wykonanie mostów protetycznych. Leczenie miało charakter interdyscyplinarny, obejmujący implantologię, protetykę oraz occlusalną terapię (terapię zgryzową).


Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Podczas wywiadu stomatologicznego Pan Adam K. przyznał, że problemy z uzębieniem rozpoczęły się około 10 lat temu w wyniku nieleczonej próchnicy i usunięcia kilku zębów bocznych. Zaniechanie leczenia protetycznego doprowadziło do przesunięcia się pozostałych zębów, ich przeciążenia oraz stopniowego zaniku kości w miejscach braków.

Objawy zgłaszane przez pacjenta:

  1. Problemy z gryzieniem twardych pokarmów.
  2. Uczucie zmęczenia mięśni twarzy podczas jedzenia.
  3. Dyskomfort estetyczny – widoczne zapadnięcie policzków.
  4. Ból w stawach skroniowo-żuchwowych.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono:

  1. Brak trzech zębów w szczęce (16, 17, 15) oraz dwóch zębów w żuchwie (46, 47).
  2. Przesunięcie sąsiednich zębów w kierunku luk zębowych.
  3. Pogłębiony zanik kości w miejscach braków zębowych.
  4. Przeciążenie zębów przednich (siecznych), które przejęły funkcję zębów bocznych.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – ujawniło zanik kości wyrostka zębodołowego oraz przesunięcia zębów.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – dokładna ocena gęstości kości oraz lokalizacji struktur anatomicznych (zatoki szczękowe i nerw żuchwowy).

Plan leczenia

Na podstawie zebranych informacji zaplanowano kompleksowe leczenie w kilku etapach:

  1. Przygotowanie miejsc implantacyjnych:
    • Odbudowa kości (augmentacja) w miejscach znacznego zaniku.
    • Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) dla uzyskania wystarczającej ilości tkanki kostnej.
  2. Wszczepienie implantów w miejscach brakujących zębów.
  3. Okres osteointegracji – około 4-6 miesięcy dla uzyskania pełnej stabilizacji implantów.
  4. Wykonanie mostów protetycznych na implantach w szczęce i żuchwie.
  5. Terapia zgryzowa – wyrównanie i stabilizacja kontaktów zgryzowych, aby zapobiec przeciążeniom.
  6. Edukacja w zakresie higieny jamy ustnej oraz opieka kontrolna.

Czas trwania całego leczenia: 8-10 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Przygotowanie miejsc implantacyjnych

W pierwszym etapie wykonano augmentację kości w miejscach znacznego zaniku w szczęce i żuchwie. Dla zębów górnych konieczne było także podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift), aby uzyskać wystarczającą ilość tkanki kostnej dla implantów.

Zastosowane techniki:

  • Użycie biomateriału kościozastępczego z membraną kolagenową.
  • Sinus lift metodą otwartą z precyzyjną kontrolą tomograficzną.

Po zabiegu zalecono:

  • Antybiotykoterapię profilaktyczną.
  • Unikanie intensywnego wysiłku fizycznego.
  • Kontrole co 2 tygodnie w celu monitorowania procesu gojenia.

Etap 2: Wszczepienie implantów

Po 4 miesiącach od augmentacji, gdy proces odbudowy kości zakończył się sukcesem, przystąpiono do implantacji. W miejscach brakujących zębów wszczepiono 5 implantów tytanowych o odpowiednich rozmiarach:

  • 3 implanty w szczęce (16, 17, 15).
  • 2 implanty w żuchwie (46, 47).

Implantacja została przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym z wykorzystaniem szablonu chirurgicznego opartego na diagnostyce cyfrowej.

Etap 3: Okres osteointegracji

Po wszczepieniu implantów zalecono okres gojenia, podczas którego implanty miały zintegrować się z kością. Proces ten trwał 4-6 miesięcy. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowych protez ruchomych, które zabezpieczały estetykę i funkcjonalność.

Etap 4: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu osteointegracji przystąpiono do odbudowy protetycznej. Procedura obejmowała:

  1. Założenie śrub gojących i uformowanie dziąsła wokół implantów.
  2. Wykonanie precyzyjnych wycisków protetycznych.
  3. Wykonanie mostów protetycznych na implantach – pełnoceramiczne mosty o wysokiej estetyce i trwałości.

Mosty zostały osadzone na stałe, co przywróciło pełną funkcjonalność i wygląd łuku zębowego.

Etap 5: Terapia zgryzowa

W celu wyeliminowania przeciążeń zgryzowych wykonano analizę okluzji i wyrównanie punktów kontaktowych. Dzięki temu siły żucia zostały rozłożone równomiernie, co zabezpieczyło mosty i pozostałe zęby.


Efekty leczenia

Leczenie zakończyło się pełnym sukcesem, a pacjent uzyskał następujące efekty:

  1. Przywrócenie funkcjonalności zgryzu – pacjent może spożywać wszystkie rodzaje pokarmów bez ograniczeń.
  2. Poprawa estetyki twarzy – dzięki odbudowie zębów odtworzono naturalny kształt łuków zębowych, co zlikwidowało zapadnięcie policzków.
  3. Eliminacja bólu stawów skroniowo-żuchwowych – dzięki prawidłowej okluzji siły żucia są równomiernie rozłożone.
  4. Poprawa jakości życia – pacjent odzyskał pewność siebie oraz komfort codziennego funkcjonowania.

Podsumowanie

Przypadek Pana Adama K. pokazuje, jak interdyscyplinarne leczenie, łączące implantologię, protetykę i terapię okluzyjną, pozwala na kompleksową rekonstrukcję zgryzu i estetyki uśmiechu. Dzięki nowoczesnym technikom i zaangażowaniu zespołu udało się osiągnąć trwały efekt, który znacząco poprawił jakość życia pacjenta.

Regularne wizyty kontrolne oraz higiena jamy ustnej stanowią gwarancję długotrwałości uzyskanych rezultatów.

Więcej informacji o implantach w naszej ofercie – IMPLANTY TORUŃ