Studium przypadku – kompleksowa odbudowa uśmiechu z zastosowaniem implantów i mostów protetycznych u Pani Elżbiety P., lat 65
Wstęp
Pani Elżbieta P., 65-letnia pacjentka, zgłosiła się do kliniki stomatologicznej z zaawansowanymi problemami estetycznymi i funkcjonalnymi w jamie ustnej. Pacjentka cierpiała na znaczne braki zębowe w szczęce górnej oraz zniszczone zęby w odcinku przednim i bocznym. W ciągu ostatnich kilkunastu lat pacjentka wielokrotnie korzystała z ruchomych protez, które nie spełniały swojej roli, były niestabilne i przyczyniały się do jej dyskomfortu.
Celem interdyscyplinarnego leczenia było:
- Przywrócenie pełnej funkcjonalności zgryzu.
- Poprawa estetyki uśmiechu.
- Stabilne i trwałe rozwiązanie protetyczne, które zapewni komfort i pewność siebie pacjentki.
Wywiad i diagnostyka
Wywiad z pacjentką
Podczas pierwszej wizyty Pani Elżbieta wyraziła swoje główne obawy:
- Trudności w spożywaniu pokarmów, szczególnie twardszych produktów.
- Problem z estetyką uśmiechu – zapadnięcie policzków i widoczne luki zębowe.
- Wstyd i dyskomfort w kontaktach społecznych oraz zawodowych.
- Niezadowolenie z ruchomych protez, które nie trzymały się stabilnie podczas mówienia i jedzenia.
Pacjentka przyznała, że przez lata zaniedbywała leczenie zębów, co doprowadziło do ich stopniowej utraty.
Badanie kliniczne
W badaniu klinicznym stwierdzono:
- Znaczne braki zębowe w szczęce górnej – obecność jedynie kilku zębów bocznych (które były mocno zniszczone próchnicowo).
- Obniżona wysokość zwarcia, co skutkowało zapadnięciem dolnej części twarzy i pogłębieniem zmarszczek wokół ust.
- Resztkowe zęby w złym stanie klinicznym – zniszczone korony, zmiany próchnicowe i problemy z przyzębiem.
- Zanik kości w odcinku bocznym szczęki, co utrudniało stabilizację tradycyjnych protez.
Diagnostyka obrazowa
- Zdjęcie panoramiczne (OPG) – ujawniło zanik kości wyrostka zębodołowego oraz stan resztkowego uzębienia.
- Tomografia komputerowa CBCT – dokładna analiza objętości i jakości kości pozwoliła zaplanować wszczepienie implantów oraz ocenić potrzebę augmentacji.
Plan leczenia
Na podstawie badań opracowano plan leczenia składający się z kilku etapów:
- Ekstrakcja resztkowych, nienadających się do odbudowy zębów w szczęce górnej.
- Augmentacja kości (odbudowa tkanki kostnej) w odcinkach bocznych w celu stworzenia odpowiedniej bazy pod implanty.
- Wszczepienie implantów:
- 6 implantów w szczęce górnej, które miały stanowić podporę dla stałego mostu pełnołukowego.
- Okres osteointegracji – proces łączenia implantów z kością (trwający około 4-6 miesięcy).
- Odbudowa protetyczna – wykonanie pełnołukowego mostu na implantach z wykorzystaniem koron pełnoceramicznych.
- Podniesienie wysokości zwarcia oraz harmonizacja zgryzu w celu przywrócenia naturalnych proporcji twarzy.
- Edukacja pacjentki w zakresie higieny jamy ustnej oraz użytkowania nowego uzupełnienia protetycznego.
Całkowity czas leczenia zaplanowano na około 8-10 miesięcy.
Przebieg leczenia
Etap 1: Ekstrakcja zębów i przygotowanie podłoża kostnego
Na pierwszym etapie przeprowadzono ekstrakcję resztkowych zębów, które były zniszczone i nie nadawały się do odbudowy. Zabieg przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, aby zapewnić pacjentce maksymalny komfort.
Następnie, ze względu na zanik kości w odcinkach bocznych szczęki, wykonano augmentację kości z zastosowaniem biomateriałów kościozastępczych oraz membran kolagenowych. Proces ten miał na celu odbudowę tkanki kostnej, co umożliwiło późniejsze wszczepienie implantów.
Etap 2: Wszczepienie implantów
Po 3 miesiącach od augmentacji, kiedy kość wygoiła się i uzyskała odpowiednią objętość, przystąpiono do wszczepienia implantów. Zabieg przeprowadzono przy użyciu szablonów chirurgicznych, co zapewniło precyzyjne umiejscowienie implantów.
Wszczepiono 6 implantów tytanowych:
- 2 implanty w odcinku przednim.
- 4 implanty w odcinkach bocznych szczęki.
Po zakończeniu zabiegu pacjentce założono tymczasową protezę, aby zachować estetykę uśmiechu w okresie gojenia.
Etap 3: Okres osteointegracji
W trakcie 4-6 miesięcy osteointegracji implanty integrowały się z kością, tworząc stabilną podstawę pod odbudowę protetyczną. W tym czasie pacjentka była pod stałą opieką, regularnie kontrolowano stan implantów oraz proces gojenia.
Etap 4: Odbudowa protetyczna
Po zakończeniu procesu osteointegracji przystąpiono do odbudowy protetycznej:
- Założenie śrub gojących – umożliwiło ukształtowanie dziąsła wokół implantów.
- Pobranie wycisków cyfrowych – wykonano dokładne skany jamy ustnej, które posłużyły do zaprojektowania mostu protetycznego.
- Wykonanie pełnoceramicznego mostu protetycznego, który charakteryzował się naturalnym wyglądem i trwałością.
- Osadzenie mostu protetycznego na implantach oraz dostosowanie zgryzu, aby uzyskać optymalną harmonię.
Etap 5: Podniesienie wysokości zwarcia
Ze względu na wcześniejsze obniżenie zwarcia, wykonano podniesienie wysokości zwarcia. Dzięki temu przywrócono prawidłowe proporcje dolnego piętra twarzy, co znacząco poprawiło wygląd estetyczny pacjentki.
Efekty leczenia
Kompleksowe leczenie zakończyło się pełnym sukcesem, a rezultaty były spektakularne:
- Pełna odbudowa uzębienia – most protetyczny na implantach pozwolił uzyskać estetyczny i naturalny uśmiech.
- Stabilność i funkcjonalność – pacjentka odzyskała możliwość spożywania wszystkich rodzajów pokarmów.
- Poprawa proporcji twarzy – podniesienie zwarcia zniwelowało zapadnięcie policzków i wygładziło zmarszczki.
- Pewność siebie – pacjentka odzyskała komfort psychiczny i zadowolenie z własnego wyglądu.
- Trwałe rozwiązanie – implanty zapewniają stabilność i długowieczność.
Podsumowanie
Przypadek Pani Elżbiety P. pokazuje, jak nowoczesne metody implantologiczne i protetyczne mogą całkowicie odmienić życie pacjentów. Dzięki precyzyjnemu planowaniu i interdyscyplinarnemu podejściu udało się przywrócić pełną funkcjonalność zgryzu, estetyczny wygląd uśmiechu oraz poprawić ogólny wygląd twarzy. Regularne wizyty kontrolne i dbałość o higienę jamy ustnej są kluczowe dla utrzymania efektów leczenia na długie lata.