Tag Archive for: implantolog Toruń

Studium przypadku – odbudowa braków międzyzębowych z wykorzystaniem implantów oraz mostów pełnoceramicznych u Pani Weroniki S., lat 48


Wstęp

Pani Weronika S., 48-letnia pacjentka, zgłosiła się do kliniki stomatologicznej z problemem braków międzyzębowych w szczęce górnej, które znacząco wpływały na estetykę uśmiechu oraz funkcjonalność układu żucia. W wyniku utraty kilku zębów w odcinku bocznym szczęki oraz niepodjęcia wcześniejszego leczenia, doszło do przesunięcia zębów sąsiadujących, utraty symetrii uśmiechu oraz obciążenia zębów przednich.

Celem leczenia było:

  1. Odbudowa braków zębowych przy pomocy implantów i mostów pełnoceramicznych.
  2. Przywrócenie estetyki uśmiechu poprzez harmonizację linii zębów.
  3. Stabilizacja i zrównoważenie zgryzu, aby wyeliminować przeciążenia i ścieranie zębów.
  4. Poprawa funkcjonalności żucia oraz komfortu życia pacjentki.

Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentką

Pani Weronika zgłaszała:

  • Widoczne luki międzyzębowe w odcinkach bocznych szczęki górnej, które ograniczały jej komfort żucia.
  • Dyskomfort estetyczny – brak symetrii w uśmiechu.
  • Odczucie nadmiernego obciążenia zębów przednich, które powodowało ich stopniowe ścieranie.
  • Wstyd i obniżoną pewność siebie w sytuacjach społecznych.

Pacjentka przyznała, że utraciła kilka zębów bocznych kilka lat wcześniej z powodu zaawansowanej próchnicy, a ruchome protezy nie były dla niej komfortowe.


Badanie kliniczne

Podczas badania stomatologicznego stwierdzono:

  1. Braki zębowe w odcinku bocznym szczęki górnej: brak zębów 14, 15 oraz 24, 25.
  2. Przesunięcia zębów sąsiadujących w kierunku luk zębowych, co zaburzyło harmonię łuku zębowego.
  3. Nadmierne obciążenie zębów przednich – widoczne starcia szkliwa na jedynkach (11, 21) oraz dwójkach (12, 22).
  4. Dziąsła bez objawów stanu zapalnego, zdrowe tkanki miękkie.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – wykazało braki zębowe oraz oceniono stan kości wyrostka zębodołowego.
  2. Tomografia komputerowa (CBCT) – szczegółowa analiza gęstości i objętości kości, potwierdzająca możliwość wszczepienia implantów.
  3. Zdjęcia wewnątrzustne i zewnątrzustne – pozwoliły ocenić symetrię uśmiechu oraz estetykę uzębienia.

Diagnoza

Na podstawie zebranych informacji stwierdzono:

  • Braki międzyzębowe w odcinkach bocznych szczęki górnej.
  • Przesunięcie zębów sąsiadujących, powodujące zaburzenia zgryzowe i estetyczne.
  • Nadmierne przeciążenie zębów przednich, z widocznymi starciami szkliwa.

Plan leczenia

Plan leczenia został opracowany w oparciu o potrzeby funkcjonalne i estetyczne pacjentki. Podzielono go na kilka etapów:

  1. Przygotowanie miejsc pod implanty – korekta położenia zębów sąsiadujących poprzez delikatne szlifowanie i ewentualną rekonstrukcję ich powierzchni.
  2. Wszczepienie 4 implantów:
    • Implanty w pozycjach 14 i 15 (prawa strona).
    • Implanty w pozycjach 24 i 25 (lewa strona).
  3. Okres osteointegracji – proces integracji implantów z kością (4-6 miesięcy).
  4. Wykonanie mostów pełnoceramicznych na implantach w celu odbudowy funkcji żucia i estetyki.
  5. Korekta zgryzu i ochrona zębów przednich przed dalszym ścieraniem.
  6. Edukacja pacjentki dotycząca higieny jamy ustnej oraz użytkowania implantów.

Cały proces leczenia miał trwać 8-10 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Przygotowanie miejsc pod implanty

W pierwszym etapie delikatnie skorygowano przesunięte zęby sąsiadujące. Wykonano:

  • Delikatne szlifowanie powierzchni zębów w celu przywrócenia ich prawidłowego ustawienia.
  • Rekonstrukcję starć szkliwa na zębach przednich za pomocą materiału kompozytowego, aby je zabezpieczyć.

Etap 2: Wszczepienie implantów

Po zakończeniu korekty przystąpiono do implantacji. Wszczepiono 4 implanty tytanowe:

  1. Dwa implanty po stronie prawej – w miejscach 14 i 15.
  2. Dwa implanty po stronie lewej – w miejscach 24 i 25.

Przebieg zabiegu:

  • Nacięcie dziąsła i odsłonięcie wyrostka kostnego.
  • Przygotowanie łoża pod implanty z wykorzystaniem technologii nawigacji cyfrowej.
  • Umieszczenie implantów tytanowych oraz założenie śrub zamykających.
  • Zszycie dziąsła i pozostawienie implantów na okres gojenia.

Pacjentka otrzymała szczegółowe instrukcje dotyczące higieny oraz zaleceń pozabiegowych.


Etap 3: Osteointegracja

Implanty pozostawiono na okres 4-6 miesięcy w celu pełnej integracji z kością. W tym czasie pacjentka korzystała z tymczasowych protez, które zabezpieczały estetykę uśmiechu.


Etap 4: Wykonanie mostów protetycznych

Po zakończeniu osteointegracji przystąpiono do odbudowy protetycznej:

  1. Założenie śrub gojących w celu ukształtowania dziąseł wokół implantów.
  2. Wykonanie wycisków cyfrowych przy użyciu skanera wewnątrzustnego.
  3. Projektowanie i wykonanie mostów pełnoceramicznych – mosty zostały zaprojektowane tak, aby idealnie współgrały z naturalnymi zębami pacjentki pod względem kształtu i koloru.
  4. Osadzenie mostów na implantach i dopasowanie zgryzu.

Etap 5: Korekta zgryzu i higienizacja

Na zakończenie leczenia wykonano analizę zgryzu i korektę punktów kontaktowych, aby zapewnić równomierny rozkład sił żucia. Pacjentka została również przeszkolona w zakresie higieny wokół implantów.


Efekty leczenia

Po zakończeniu leczenia uzyskano następujące rezultaty:

  1. Pełna odbudowa braków zębowych – mosty pełnoceramiczne przywróciły funkcjonalność i estetykę.
  2. Przywrócenie symetrii uśmiechu – naturalny wygląd zębów i harmonijna linia uśmiechu.
  3. Eliminacja przeciążeń zębów przednich, co zabezpieczyło je przed dalszym ścieraniem.
  4. Komfort żucia – pacjentka odzyskała możliwość spożywania wszystkich rodzajów pokarmów.
  5. Poprawa pewności siebie – estetyczny uśmiech wpłynął na lepsze samopoczucie pacjentki.

Podsumowanie

Przypadek Pani Weroniki S. pokazuje, jak kompleksowe lec

zenie łączące implantologię i protetykę może przywrócić pacjentowi funkcjonalność oraz piękny, harmonijny uśmiech. Dzięki nowoczesnym technikom leczenia udało się odbudować braki zębowe, przywrócić prawidłowy zgryz oraz wyeliminować problemy estetyczne. Regularne kontrole i dbałość o higienę jamy ustnej stanowią klucz do długotrwałego sukcesu leczenia.

JEśli zainteresowała Cię ta metamorfoza, sprawdź nasz cennik – implanty Toruń cennik

Studium przypadku – leczenie zaniku kości i odbudowa protetyczna z wykorzystaniem augmentacji kości i implantów u Pana Damiana J., lat 45


Wstęp

Pan Damian J., 45-letni pacjent, zgłosił się do kliniki stomatologicznej z powodu znacznych braków zębowych w odcinku bocznym szczęki oraz żuchwy, spowodowanych wcześniejszymi ekstrakcjami i brakiem podjętego leczenia protetycznego. W wyniku wieloletnich braków doszło do zaniku kości, co uniemożliwiało natychmiastowe wszczepienie implantów. Pacjent zgłaszał problemy z funkcjonalnością układu żucia, dyskomfort estetyczny oraz postępujące ścieranie pozostałych zębów.

Celem leczenia było:

  1. Odbudowa tkanki kostnej (augmentacja kości) w miejscach braków zębowych.
  2. Wszczepienie implantów jako stabilnej podstawy pod uzupełnienia protetyczne.
  3. Wykonanie pełnołukowych mostów protetycznych w celu przywrócenia funkcji żucia i estetyki uśmiechu.
  4. Zrównoważenie zgryzu, aby wyeliminować przeciążenia pozostałych zębów.

Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Pan Damian przyznał, że problemy rozpoczęły się około 10 lat temu, gdy utracił kilka zębów bocznych w wyniku zaawansowanej próchnicy. Brak podjęcia leczenia spowodował stopniowy zanik kości, co uniemożliwiło mu korzystanie z tradycyjnych protez. Pacjent zgłaszał:

  • Trudności w żuciu twardych pokarmów, co wpłynęło na jego dietę.
  • Estetyczny dyskomfort wynikający z widocznych braków zębowych.
  • Stopniowe ścieranie się zębów przednich, które przejęły funkcje zgryzowe.
  • Spadek pewności siebie w relacjach zawodowych i towarzyskich.

Badanie kliniczne

Podczas badania stomatologicznego stwierdzono:

  1. Braki zębowe w odcinkach bocznych szczęki (14, 15, 16, 17) oraz żuchwy (44, 45, 46, 47).
  2. Zanik kości wyrostka zębodołowego w miejscach braków, szczególnie w szczęce.
  3. Przeciążenie zębów przednich z widocznymi starciami szkliwa.
  4. Stan dziąseł – brak aktywnego stanu zapalnego.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – potwierdziło znaczny zanik kości w szczęce i żuchwie oraz brak zmian patologicznych w pozostałych zębach.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – szczegółowa ocena objętości tkanki kostnej. Badanie wykazało potrzebę augmentacji kości w szczęce oraz miejscami w żuchwie.

Diagnoza

Na podstawie zebranych informacji zdiagnozowano:

  • Braki zębowe wielomiejscowe.
  • Zaawansowany zanik kości wyrostka zębodołowego w miejscach brakujących zębów.
  • Nadmierne przeciążenie zębów przednich, co groziło dalszym ich ścieraniem i utratą.

Plan leczenia

Leczenie podzielono na etapy:

  1. Augmentacja kości – odbudowa tkanki kostnej w szczęce i częściowo w żuchwie.
  2. Wszczepienie implantów:
    • 4 implanty w szczęce w miejscach 14, 15, 16, 17.
    • 4 implanty w żuchwie w miejscach 44, 45, 46, 47.
  3. Okres osteointegracji – proces łączenia implantów z kością (4-6 miesięcy).
  4. Wykonanie mostów protetycznych na implantach w szczęce i żuchwie.
  5. Dostosowanie zgryzu i ochrona zębów przednich przed dalszym ścieraniem.
  6. Edukacja pacjenta w zakresie higieny i opieka kontrolna.

Czas leczenia: około 10-12 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Augmentacja kości

Pierwszym etapem była regeneracja kości w miejscach braków zębowych. Wykorzystano technikę podniesienia dna zatoki szczękowej (sinus lift) w odcinku bocznym szczęki oraz materiały kościozastępcze do odbudowy objętości kości.

Przebieg zabiegu:

  1. Nacięcie dziąsła i delikatne odsłonięcie kości wyrostka.
  2. Podniesienie dna zatoki szczękowej i wprowadzenie biomateriału kościozastępczego.
  3. Aplikacja membrany kolagenowej w celu stabilizacji materiału.
  4. Zaszycie rany i monitorowanie gojenia.

W żuchwie augmentacja miała mniejszy zakres i polegała na dodaniu biomateriału w miejscach z ubytkiem.


Etap 2: Wszczepienie implantów

Po 4 miesiącach od augmentacji kości przystąpiono do wszczepienia implantów:

  1. 4 implanty tytanowe w szczęce (14, 15, 16, 17).
  2. 4 implanty tytanowe w żuchwie (44, 45, 46, 47).

Zabieg wykonano przy użyciu szablonów chirurgicznych, co zapewniło precyzyjne umiejscowienie implantów.


Etap 3: Osteointegracja

Implanty pozostawiono na okres 4-6 miesięcy w celu pełnego zintegrowania się z kością. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowych protez, które przywróciły estetykę i częściową funkcję żucia.


Etap 4: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu osteointegracji wykonano odbudowę protetyczną:

  1. Założenie śrub gojących, które uformowały dziąsła wokół implantów.
  2. Pobranie wycisków cyfrowych i zaplanowanie pełnołukowych mostów protetycznych.
  3. Wykonanie mostów pełnoceramicznych na implantach, które charakteryzują się wysoką estetyką i trwałością.
  4. Osadzenie mostów oraz dostosowanie kontaktów zgryzowych.

Etap 5: Korekta zgryzu i higienizacja

W celu ochrony zębów przednich wykonano korektę zwarcia i zapewniono równomierny rozkład sił żucia. Pacjent otrzymał szczegółowe instrukcje dotyczące higieny oraz regularnych wizyt kontrolnych.


Efekty leczenia

Po zakończeniu leczenia uzyskano następujące rezultaty:

  1. Odbudowa funkcjonalności – pacjent mógł spożywać wszystkie rodzaje pokarmów.
  2. Poprawa estetyki uśmiechu – mosty pełnoceramiczne przywróciły naturalny wygląd zębów.
  3. Stabilizacja zgryzu – eliminacja przeciążeń chroniła zęby przed dalszym ścieraniem.
  4. Poprawa jakości życia – pacjent odzyskał pewność siebie i komfort w codziennym funkcjonowaniu.

Podsumowanie

Przypadek Pana Damiana J. pokazuje, jak kompleksowe leczenie, łączące augmentację kości, implantologię i protetykę, może przywrócić pacjentowi pełną funkcjonalność i estetykę uśmiechu. Dzięki precyzyjnemu planowaniu oraz nowoczesnym technikom udało się odbudować brakujące tkanki i stworzyć trwałe rozwiązanie na lata. Regularne kontrole i dbałość o higienę

Chcesz wiedzieć ile kosztuje taki zabieg ? Sprawdź cennik – implanty Toruń cennik

Studium przypadku – estetyczna odbudowa uśmiechu z zastosowaniem licówek i implantu u Pani Marty L., lat 42


Wstęp

Pani Marta L., 42-letnia pacjentka, zgłosiła się do kliniki stomatologicznej z głównym problemem estetycznym dotyczącym przednich zębów oraz brakującym trzonowcem w odcinku bocznym (ząb 26). Pacjentka skarżyła się na widoczne przebarwienia, nierówności zębów przednich oraz brak symetrii uśmiechu. Brak zęba trzonowego powodował dodatkowo trudności w żuciu pokarmów i przeciążenie zębów przednich, które częściowo przejęły funkcję zgryzową.

Celem leczenia było:

  1. Poprawa estetyki uśmiechu – poprzez zastosowanie licówek ceramicznych w odcinku przednim.
  2. Odbudowa funkcjonalna – uzupełnienie braku trzonowca za pomocą implantu z koroną pełnoceramiczną.
  3. Zachowanie harmonii zgryzu oraz naturalnego wyglądu uśmiechu.

Leczenie miało charakter interdyscyplinarny, łącząc elementy protetyki, implantologii i stomatologii estetycznej.


Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentką

Pani Marta zgłaszała:

  • Estetyczny dyskomfort związany z wyglądem zębów przednich. Wskazała na ich przebarwienia oraz nierówną powierzchnię.
  • Brak zęba trzonowego (26) od kilku lat, który powstał w wyniku nieleczonej próchnicy i ekstrakcji.
  • Trudności w gryzieniu twardych pokarmów oraz zauważalne ścieranie zębów przednich.

Pacjentka podkreśliła, że jej praca wymaga częstych kontaktów z ludźmi, a obecny stan uzębienia negatywnie wpływa na jej pewność siebie.


Badanie kliniczne

Podczas badania klinicznego stwierdzono:

  1. Przebarwienia i nierówności szkliwa zębów przednich (12, 11, 21, 22) – prawdopodobnie wynikające z wcześniejszych urazów i erozji szkliwa.
  2. Brak zęba 26 w odcinku bocznym szczęki górnej.
  3. Nadmierne ścieranie zębów siecznych, spowodowane przeciążeniem funkcjonalnym z powodu braku trzonowca.
  4. Zdrowe dziąsła bez objawów stanu zapalnego.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie panoramiczne (OPG) – potwierdziło brak zęba 26 oraz odpowiednie warunki kostne pod implantację.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – szczegółowa ocena objętości kości w miejscu braku zęba oraz analiza struktur anatomicznych.
  3. Zdjęcia wewnątrzustne i zewnątrzustne – pozwoliły na dokładną ocenę estetyki uśmiechu i symetrii zębów przednich.

Plan leczenia

Plan leczenia został opracowany w oparciu o potrzeby estetyczne i funkcjonalne pacjentki. Składał się z kilku etapów:

  1. Przygotowanie zębów przednich i wykonanie licówek ceramicznych (12, 11, 21, 22).
  2. Wszczepienie implantu w miejscu brakującego zęba 26.
  3. Okres osteointegracji – integracja implantu z kością przez około 3-4 miesiące.
  4. Odbudowa protetyczna – wykonanie korony pełnoceramicznej na implancie.
  5. Dostosowanie kontaktów zgryzowych – korekta przeciążeń funkcjonalnych.
  6. Edukacja pacjentki w zakresie higieny jamy ustnej i opieki nad uzupełnieniami.

Cały proces leczenia zaplanowano na około 6 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Przygotowanie do wykonania licówek ceramicznych

Pierwszym etapem leczenia była poprawa estetyki zębów przednich. W tym celu zaplanowano wykonanie licówek ceramicznych. Procedura obejmowała następujące kroki:

  1. Preparacja powierzchni zębów przednich (12, 11, 21, 22) – minimalne zeszlifowanie szkliwa w celu przygotowania miejsca pod licówki.
  2. Wykonanie wycisków cyfrowych – przy użyciu skanera wewnątrzustnego stworzono precyzyjny model uzębienia.
  3. Opracowanie licówek w laboratorium protetycznym – licówki wykonano z wysokiej jakości ceramiki, dzięki czemu uzyskano naturalny wygląd i doskonałe dopasowanie koloru.
  4. Przymiarka i osadzenie licówek – licówki zostały cementowane na stałe z użyciem specjalistycznych materiałów adhezyjnych.

Efekt estetyczny był natychmiastowy – zęby stały się równe, białe i harmonijnie współgrające z pozostałym uzębieniem.


Etap 2: Wszczepienie implantu tytanowego

Po zakończeniu etapu estetycznego przystąpiono do uzupełnienia braku zęba 26. Wszczepienie implantu przebiegło następująco:

  1. Nacięcie dziąsła i odsłonięcie wyrostka zębodołowego.
  2. Wykonanie łoża pod implant z zachowaniem precyzji dzięki diagnostyce cyfrowej.
  3. Umieszczenie implantu tytanowego o odpowiedniej średnicy i długości w przygotowanym miejscu.
  4. Założenie śruby zamykającej oraz zszycie rany.

Pacjentce zalecono odpowiednią higienę oraz unikanie obciążania implantu w trakcie gojenia.


Etap 3: Osteointegracja i odbudowa protetyczna

Po 3-4 miesiącach osteointegracji implant został całkowicie zintegrowany z kością. Przystąpiono do odbudowy protetycznej:

  1. Założenie śruby gojącej w celu ukształtowania dziąsła.
  2. Pobranie wycisków cyfrowych i wykonanie korony pełnoceramicznej.
  3. Osadzenie korony na implancie za pomocą łącznika protetycznego.

Korona została wykonana z materiału pełnoceramicznego, co zapewniło doskonałą estetykę i trwałość.


Efekty leczenia

Po zakończeniu leczenia uzyskano następujące rezultaty:

  1. Poprawa estetyki uśmiechu – licówki ceramiczne przywróciły idealny kształt, kolor i symetrię zębów przednich.
  2. Uzupełnienie braku zęba – implant z koroną pełnoceramiczną przywrócił funkcję zgryzową w odcinku bocznym.
  3. Harmonia zgryzu – dzięki korekcie kontaktów zgryzowych wyeliminowano przeciążenia zębów przednich.
  4. Poprawa komfortu pacjentki – pacjentka odzyskała pewność siebie, komfort podczas jedzenia oraz swobodę w codziennym funkcjonowaniu.

Podsumowanie

Przypadek Pani Marty L. pokazuje, jak interdyscyplinarne leczenie, łączące stomatologię estetyczną, protetykę i implantologię, może przywrócić pacjentowi piękny i funkcjonalny uśmiech. Licówki ceramiczne pozwoliły uzyskać natychmiastową poprawę estetyki, a implant z koroną pełnoceramiczną skutecznie odbudował brak zęba w odcinku bocznym. Regularne kontrole oraz właściwa higiena jamy ustnej są kluczowe dla utrzymania długotrwałych efektów leczenia.

Studium przypadku – leczenie zaawansowanej choroby przyzębia i odbudowa uzębienia u Pana Tomasza R., lat 50


Wstęp

Pan Tomasz R., 50-letni pacjent, zgłosił się do kliniki stomatologicznej z powodu zaawansowanej choroby przyzębia, która doprowadziła do znacznej utraty zębów. Pacjent od lat borykał się z krwawieniem dziąseł, ruchomością zębów oraz ich stopniową utratą. Problem ten pogłębiał się w czasie, aż do momentu, gdy Pan Tomasz nie był w stanie normalnie funkcjonować – zarówno pod względem żucia, jak i codziennej komunikacji.

Celem leczenia było:

  1. Zahamowanie postępu choroby przyzębia.
  2. Odbudowa uzębienia z zastosowaniem implantów oraz mostów protetycznych.
  3. Poprawa estetyki uśmiechu i funkcjonalności zgryzu.

Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Podczas rozmowy Pan Tomasz przyznał, że:

  • Problemy z dziąsłami rozpoczęły się około 10 lat temu, ale nie podjął wówczas leczenia specjalistycznego.
  • Objawy obejmowały krwawienie dziąseł, nieprzyjemny zapach z ust oraz ruchomość zębów.
  • Z czasem zęby zaczęły wypadać, co spowodowało problemy z jedzeniem twardych pokarmów.
  • Zrezygnował z wizyt u dentysty ze strachu przed bólem i skomplikowanymi procedurami.

Pacjent czuł się skrępowany swoim wyglądem, unikał uśmiechania się i miał obniżoną samoocenę.


Badanie kliniczne

Podczas badania stwierdzono:

  1. Znaczną ruchomość zębów w szczęce i żuchwie.
  2. Zaawansowany stan zapalny dziąseł, z obecnością kieszonek przyzębnych powyżej 6 mm.
  3. Braki zębowe w odcinkach bocznych szczęki i żuchwy.
  4. Resztkowe uzębienie z zaawansowaną próchnicą i destrukcją tkanek zęba.
  5. Zanik kości wyrostków zębodołowych spowodowany postępującą chorobą przyzębia.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie panoramiczne (OPG) – wykazało ubytki kości w odcinkach zębów resztkowych i znaczną utratę kości w szczęce oraz żuchwie.
  2. Tomografia komputerowa (CBCT) – pozwoliła ocenić dokładny stan kości oraz warunki do implantacji.

Diagnoza

Na podstawie wywiadu, badania klinicznego i diagnostyki obrazowej stwierdzono:

  • Zaawansowaną przewlekłą chorobę przyzębia z głębokimi kieszonkami przyzębnymi i znacznym zanikiem kości.
  • Utratę większości zębów w odcinkach bocznych oraz brak możliwości odbudowy istniejących zębów z powodu ich ruchomości i zniszczenia próchnicowego.

Plan leczenia

Plan leczenia został podzielony na kilka etapów i miał na celu przywrócenie zdrowia dziąseł, odbudowę utraconego uzębienia oraz poprawę estetyki i funkcjonalności:

  1. Leczenie periodontologiczne – oczyszczenie kieszonek przyzębnych i usunięcie zmian zapalnych.
  2. Ekstrakcja zębów nienadających się do odbudowy.
  3. Augmentacja kości (regeneracja kości) w miejscach zaniku tkanki kostnej.
  4. Wszczepienie 6 implantów w szczęce i 4 implantów w żuchwie w systemie pełnołukowej odbudowy na implantach (All-on-4 w żuchwie).
  5. Okres osteointegracji – proces łączenia implantów z kością.
  6. Wykonanie pełnołukowych mostów protetycznych w szczęce i żuchwie.
  7. Edukacja pacjenta w zakresie higieny i opieka kontrolna.

Cały proces leczenia zaplanowano na okres 10-12 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Leczenie periodontologiczne

Pierwszym krokiem było leczenie zaawansowanej choroby przyzębia:

  1. Skaling poddziąsłowy i kiretaż zamknięty – dokładne oczyszczenie kieszonek przyzębnych z kamienia i bakterii.
  2. Zastosowanie antybiotykoterapii miejscowej, aby wyeliminować infekcję.
  3. Regularne kontrole higieny i monitorowanie procesu gojenia.

Po 6 tygodniach stan zapalny został zredukowany, co umożliwiło przejście do kolejnego etapu leczenia.


Etap 2: Ekstrakcje i augmentacja kości

W kolejnym etapie usunięto zęby, które były nienadające się do odbudowy. Po ekstrakcjach wykonano augmentację kości w miejscach z dużym ubytkiem. Użyto biomateriałów kościozastępczych oraz membran kolagenowych w celu stymulacji odbudowy kości.

Czas gojenia augmentowanej kości wynosił około 3-4 miesiące.


Etap 3: Wszczepienie implantów

Po zakończeniu procesu regeneracji kości wykonano wszczepienie implantów:

  1. 6 implantów w szczęce górnej – w odpowiednio zaplanowanych miejscach, które zapewniały maksymalną stabilność.
  2. 4 implanty w żuchwie w systemie All-on-4, który pozwala na stabilną odbudowę przy użyciu mniejszej liczby implantów.

Zabieg przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, a dzięki użyciu szablonów chirurgicznych uzyskano precyzyjne umiejscowienie implantów.


Etap 4: Osteointegracja

Po wszczepieniu implantów rozpoczął się proces osteointegracji, czyli połączenia implantów z kością, który trwał około 4-6 miesięcy. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowych protez akrylowych.


Etap 5: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu osteointegracji wykonano odbudowę protetyczną:

  1. Założenie śrub gojących, które uformowały dziąsła wokół implantów.
  2. Pobranie wycisków cyfrowych do zaprojektowania pełnołukowych mostów protetycznych.
  3. Wykonanie stałych mostów protetycznych z materiałów o wysokiej estetyce – pełnoceramicznych na podbudowie cyrkonowej.

Mosty zostały zamocowane na stałe, przywracając pełną funkcjonalność i estetykę uśmiechu.


Efekty leczenia

Po zakończeniu leczenia uzyskano następujące efekty:

  1. Pełna odbudowa uzębienia – stabilne i trwałe mosty protetyczne na implantach.
  2. Eliminacja objawów choroby przyzębia – dziąsła były zdrowe, a proces zapalny został całkowicie wyeliminowany.
  3. Poprawa funkcji żucia – pacjent mógł spożywać wszystkie rodzaje pokarmów.
  4. Poprawa estetyki – naturalny uśmiech i prawidłowe proporcje twarzy przywróciły pacjentowi pewność siebie.
  5. Komfort użytkowania – stałe uzupełnienia protetyczne wyeliminowały problem ruchomych protez.

Podsumowanie

Przypadek Pana Tomasza R. pokazuje, jak kompleksowe leczenie łączące periodontologię, implantologię i protetykę może skutecznie rozwiązać problemy wynikające z zaawansowanej choroby przyzębia. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych metod odbudowy uzębienia pacjent odzyskał zdrowie jamy ustnej, pełną funkcjonalność i estetyczny wygląd. Regularne wizyty kontrolne oraz właściwa higiena są kluczem do długotrwałego sukcesu leczenia.

Studium przypadku – kompleksowa odbudowa uśmiechu z zastosowaniem implantów i mostów protetycznych u Pani Elżbiety P., lat 65


Wstęp

Pani Elżbieta P., 65-letnia pacjentka, zgłosiła się do kliniki stomatologicznej z zaawansowanymi problemami estetycznymi i funkcjonalnymi w jamie ustnej. Pacjentka cierpiała na znaczne braki zębowe w szczęce górnej oraz zniszczone zęby w odcinku przednim i bocznym. W ciągu ostatnich kilkunastu lat pacjentka wielokrotnie korzystała z ruchomych protez, które nie spełniały swojej roli, były niestabilne i przyczyniały się do jej dyskomfortu.

Celem interdyscyplinarnego leczenia było:

  • Przywrócenie pełnej funkcjonalności zgryzu.
  • Poprawa estetyki uśmiechu.
  • Stabilne i trwałe rozwiązanie protetyczne, które zapewni komfort i pewność siebie pacjentki.

Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentką

Podczas pierwszej wizyty Pani Elżbieta wyraziła swoje główne obawy:

  1. Trudności w spożywaniu pokarmów, szczególnie twardszych produktów.
  2. Problem z estetyką uśmiechu – zapadnięcie policzków i widoczne luki zębowe.
  3. Wstyd i dyskomfort w kontaktach społecznych oraz zawodowych.
  4. Niezadowolenie z ruchomych protez, które nie trzymały się stabilnie podczas mówienia i jedzenia.

Pacjentka przyznała, że przez lata zaniedbywała leczenie zębów, co doprowadziło do ich stopniowej utraty.


Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono:

  1. Znaczne braki zębowe w szczęce górnej – obecność jedynie kilku zębów bocznych (które były mocno zniszczone próchnicowo).
  2. Obniżona wysokość zwarcia, co skutkowało zapadnięciem dolnej części twarzy i pogłębieniem zmarszczek wokół ust.
  3. Resztkowe zęby w złym stanie klinicznym – zniszczone korony, zmiany próchnicowe i problemy z przyzębiem.
  4. Zanik kości w odcinku bocznym szczęki, co utrudniało stabilizację tradycyjnych protez.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie panoramiczne (OPG) – ujawniło zanik kości wyrostka zębodołowego oraz stan resztkowego uzębienia.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – dokładna analiza objętości i jakości kości pozwoliła zaplanować wszczepienie implantów oraz ocenić potrzebę augmentacji.

Plan leczenia

Na podstawie badań opracowano plan leczenia składający się z kilku etapów:

  1. Ekstrakcja resztkowych, nienadających się do odbudowy zębów w szczęce górnej.
  2. Augmentacja kości (odbudowa tkanki kostnej) w odcinkach bocznych w celu stworzenia odpowiedniej bazy pod implanty.
  3. Wszczepienie implantów:
    • 6 implantów w szczęce górnej, które miały stanowić podporę dla stałego mostu pełnołukowego.
  4. Okres osteointegracji – proces łączenia implantów z kością (trwający około 4-6 miesięcy).
  5. Odbudowa protetycznawykonanie pełnołukowego mostu na implantach z wykorzystaniem koron pełnoceramicznych.
  6. Podniesienie wysokości zwarcia oraz harmonizacja zgryzu w celu przywrócenia naturalnych proporcji twarzy.
  7. Edukacja pacjentki w zakresie higieny jamy ustnej oraz użytkowania nowego uzupełnienia protetycznego.

Całkowity czas leczenia zaplanowano na około 8-10 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Ekstrakcja zębów i przygotowanie podłoża kostnego

Na pierwszym etapie przeprowadzono ekstrakcję resztkowych zębów, które były zniszczone i nie nadawały się do odbudowy. Zabieg przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, aby zapewnić pacjentce maksymalny komfort.

Następnie, ze względu na zanik kości w odcinkach bocznych szczęki, wykonano augmentację kości z zastosowaniem biomateriałów kościozastępczych oraz membran kolagenowych. Proces ten miał na celu odbudowę tkanki kostnej, co umożliwiło późniejsze wszczepienie implantów.

Etap 2: Wszczepienie implantów

Po 3 miesiącach od augmentacji, kiedy kość wygoiła się i uzyskała odpowiednią objętość, przystąpiono do wszczepienia implantów. Zabieg przeprowadzono przy użyciu szablonów chirurgicznych, co zapewniło precyzyjne umiejscowienie implantów.

Wszczepiono 6 implantów tytanowych:

  • 2 implanty w odcinku przednim.
  • 4 implanty w odcinkach bocznych szczęki.

Po zakończeniu zabiegu pacjentce założono tymczasową protezę, aby zachować estetykę uśmiechu w okresie gojenia.

Etap 3: Okres osteointegracji

W trakcie 4-6 miesięcy osteointegracji implanty integrowały się z kością, tworząc stabilną podstawę pod odbudowę protetyczną. W tym czasie pacjentka była pod stałą opieką, regularnie kontrolowano stan implantów oraz proces gojenia.

Etap 4: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu procesu osteointegracji przystąpiono do odbudowy protetycznej:

  1. Założenie śrub gojących – umożliwiło ukształtowanie dziąsła wokół implantów.
  2. Pobranie wycisków cyfrowych – wykonano dokładne skany jamy ustnej, które posłużyły do zaprojektowania mostu protetycznego.
  3. Wykonanie pełnoceramicznego mostu protetycznego, który charakteryzował się naturalnym wyglądem i trwałością.
  4. Osadzenie mostu protetycznego na implantach oraz dostosowanie zgryzu, aby uzyskać optymalną harmonię.

Etap 5: Podniesienie wysokości zwarcia

Ze względu na wcześniejsze obniżenie zwarcia, wykonano podniesienie wysokości zwarcia. Dzięki temu przywrócono prawidłowe proporcje dolnego piętra twarzy, co znacząco poprawiło wygląd estetyczny pacjentki.


Efekty leczenia

Kompleksowe leczenie zakończyło się pełnym sukcesem, a rezultaty były spektakularne:

  1. Pełna odbudowa uzębienia – most protetyczny na implantach pozwolił uzyskać estetyczny i naturalny uśmiech.
  2. Stabilność i funkcjonalność – pacjentka odzyskała możliwość spożywania wszystkich rodzajów pokarmów.
  3. Poprawa proporcji twarzy – podniesienie zwarcia zniwelowało zapadnięcie policzków i wygładziło zmarszczki.
  4. Pewność siebie – pacjentka odzyskała komfort psychiczny i zadowolenie z własnego wyglądu.
  5. Trwałe rozwiązanie – implanty zapewniają stabilność i długowieczność.

Podsumowanie

Przypadek Pani Elżbiety P. pokazuje, jak nowoczesne metody implantologiczne i protetyczne mogą całkowicie odmienić życie pacjentów. Dzięki precyzyjnemu planowaniu i interdyscyplinarnemu podejściu udało się przywrócić pełną funkcjonalność zgryzu, estetyczny wygląd uśmiechu oraz poprawić ogólny wygląd twarzy. Regularne wizyty kontrolne i dbałość o higienę jamy ustnej są kluczowe dla utrzymania efektów leczenia na długie lata.


Braki zębowe, zarówno pojedyncze, jak i rozległe, stanowią istotne wyzwanie dla współczesnej stomatologii. Zaburzenia estetyki, trudności w spożywaniu pokarmów, a także negatywny wpływ na komfort życia i pewność siebie pacjentów, skłaniają lekarzy do poszukiwania trwałych, funkcjonalnych i wysokoestetycznych rozwiązań protetycznych. W tej perspektywie protetyka oparta na implantach staje się złotym standardem w pełnej rehabilitacji uśmiechu, oferując innowacyjne metody, które zapewniają maksymalną stabilność, komfort oraz długotrwałą satysfakcję.

Rola implantów w protetyce stomatologicznej

Implanty dentystyczne pełnią funkcję sztucznych korzeni zębowych, wprowadzanych w tkankę kostną szczęki lub żuchwy. Po zakończeniu procesu osteointegracji stanowią solidne podparcie dla odbudów protetycznych: koron, mostów czy protez pełnołukowych. Dzięki stabilności implantu i jego zdolności do przenoszenia sił żucia bezpośrednio na kość, protetyka na implantach pozwala osiągnąć efekt nieosiągalny przy tradycyjnych uzupełnieniach opartych na sąsiednich zębach lub śluzówce. Konsekwencją jest wzrost komfortu użytkowania, długotrwała funkcjonalność oraz znakomita estetyka.

W specjalistycznych ośrodkach stomatologicznych, takich jak Esthetic Dental Clinic Toruń, wykorzystuje się najnowsze technologie i materiały do opracowania indywidualnych rozwiązań protetycznych na implantach, zgodnych z anatomicznymi i funkcjonalnymi wymogami pacjenta.

Korony i mosty na implantach – stabilne uzupełnienia pojedynczych i wielopunktowych braków

Jednym z najbardziej rozpowszechnionych zastosowań implantów dentystycznych jest odbudowa pojedynczych braków zębowych za pomocą koron protetycznych. Procedura ta polega na wprowadzeniu implantu w miejsce utraconego zęba, a następnie osadzeniu na nim łącznika i korony wykonanej z wysokiej jakości materiałów estetycznych – takich jak ceramika pełnokonturowa czy cyrkon. Efekt końcowy to uzupełnienie nie do odróżnienia od naturalnego uzębienia, zarówno pod względem kształtu, koloru, jak i funkcji.

W przypadku braków wielopunktowych, implanty mogą posłużyć jako filary dla mostów protetycznych. Zamiast szlifować zdrowe zęby filarowe, można wykorzystać implanty, które odtworzą utracone zęby w sposób oszczędzający tkanki, a jednocześnie zapewnią wyjątkową stabilność i komfort żucia.

Systemy typu All-on-4 i All-on-6 – całkowita rehabilitacja jamy ustnej w jeden dzień

Pacjenci z bezzębiem lub wymagający usunięcia pozostałych zębów w łuku często poszukują rozwiązań, które przywrócą im pełną funkcjonalność i estetykę uśmiechu w jak najkrótszym czasie. W takich przypadkach popularność zdobywają systemy typu All-on-4 i All-on-6.

Koncept All-on-4 polega na strategicznym umieszczeniu czterech implantów w szczęce lub żuchwie, na których natychmiastowo osadza się most protetyczny pełnołukowy. Dzięki odpowiedniemu nachyleniu implantów tylnych (dystalnych) możliwe jest ominięcie obszarów o ograniczonej ilości kości, co eliminuje konieczność rozległej regeneracji tkankowej. W efekcie pacjent wychodzi z gabinetu z tymczasową odbudową protetyczną już w dniu zabiegu, a po okresie integracji i gojenia wymienia tymczasowy most na finalną, docelową rekonstrukcję.

System All-on-6 opiera się na podobnej koncepcji, lecz wykorzystuje sześć implantów, zapewniając jeszcze większą stabilność i wytrzymałość, szczególnie w trudniejszych przypadkach anatomicznych lub przy większych obciążeniach żucia.

W Esthetic Dental Clinic Toruń specjaliści implantologii i protetyki dobierają optymalne rozwiązania, takie jak All-on-4 czy All-on-6, indywidualnie do potrzeb pacjenta, dbając o perfekcyjną estetykę i funkcjonalność.

Protezy overdenture oparte na implantach – nowe oblicze protez ruchomych

Dla pacjentów, którzy z różnych względów decydują się na protezy ruchome, ciekawym rozwiązaniem są protezy typu overdenture, oparte na implantach. W tej technice proteza „zatrzaskuje się” na specjalnych zaczepach (lokatorach, belkach, kulach) zamocowanych na implantach. W efekcie proteza staje się znacznie stabilniejsza, nie przesuwa się podczas mówienia czy żucia, zapewniając pacjentowi komfort i poczucie bezpieczeństwa.

Rozwiązanie to jest nie tylko funkcjonalne, lecz także sprzyja ochronie tkanek miękkich i zmniejsza zaniki kostne, które towarzyszą noszeniu tradycyjnych protez śluzówkowo-oporowych. W dłuższej perspektywie protezy overdenture opierające się na implantach mogą znacząco poprawić jakość życia pacjentów, zwłaszcza tych z trudnymi warunkami anatomicznymi.

Materiały i technologie – od klasycznej ceramiki po zaawansowane bioceramiki cyrkonowe

Nieustanny rozwój materiałoznawstwa sprawia, że protetyka na implantach może pochwalić się szeroką gamą materiałów. Od klasycznych ceramik porcelanowych, poprzez hybrydowe kompozyty, po bioceramiki cyrkonowe, każdy z nich cechuje się wysoką estetyką i wytrzymałością. Materiały cyrkonowe oferują wyjątkową estetykę i biozgodność, pozwalając osiągnąć rezultaty nieodróżnialne od naturalnych zębów, szczególnie w przednich odcinkach łuku zębowego.

Zaawansowane technologie CAD/CAM umożliwiają projektowanie i frezowanie elementów protetycznych z niespotykaną dotąd precyzją. Cyfrowe skanowanie, oprogramowanie do wirtualnego projektowania oraz frezarki i drukarki 3D pozwalają na wykonanie uzupełnień protetycznych idealnie dopasowanych do warunków jamy ustnej pacjenta. W Esthetic Dental Clinic Toruń wdrażane są nowoczesne protokoły cyfrowe, zapewniając pacjentom najwyższy poziom indywidualizacji i jakości.

Długotrwałość i konserwacja uzupełnień protetycznych na implantach

Protetyka oparta na implantach, jeśli jest prawidłowo zaprojektowana i wykonana, może służyć pacjentowi przez wiele lat, a nawet dekad. Warunkiem trwałości jest jednak odpowiednia higiena jamy ustnej, regularne wizyty kontrolne i zabiegi profilaktyczne. Staranna higiena wokół implantów i uzupełnień protetycznych zapobiega periimplantitis – zapaleniu tkanek wokół implantu, które może prowadzić do utraty stabilności kostnej.

W trakcie wizyt kontrolnych stomatolog ocenia stan tkanek miękkich i kości, jakość kontaktu pomiędzy protetyką a błoną śluzową oraz ewentualne zużycie elementów protetycznych. Systematyczna kontrola i konserwacja sprzyjają utrzymaniu długoterminowego efektu estetycznego i funkcjonalnego.

Kompleksowe podejście do rehabilitacji uśmiechu w Esthetic Dental Clinic Toruń

Pełna rehabilitacja uśmiechu to proces wymagający interdyscyplinarnej współpracy specjalistów: implantologów, protetyków, periodontologów, techników dentystycznych oraz higienistek stomatologicznych. W Esthetic Dental Clinic Toruń pacjent otrzymuje kompleksowe wsparcie na każdym etapie leczenia. Zaawansowana diagnostyka obrazowa, cyfrowe planowanie, wykorzystanie najwyższej jakości materiałów i sprawdzonych systemów implantologicznych zapewniają przewidywalne i satysfakcjonujące rezultaty.

Dzięki protetyce na implantach pacjenci mogą odzyskać pewność siebie, poprawić funkcję żucia i wymowę, a także cieszyć się naturalnie wyglądającym uśmiechem, który pozytywnie wpływa na ich życie codzienne oraz relacje społeczne i zawodowe.

Perspektywy rozwoju protetyki na implantach

W miarę postępu nauk biologicznych i materiałoznawstwa, protetyka na implantach będzie zyskiwać kolejne innowacje. Nanotechnologia, inżynieria tkankowa, kompozytowe materiały o strukturze zbliżonej do naturalnego zęba czy implementacja czynników wzrostu i komórek macierzystych otwierają nowe możliwości w zakresie regeneracji tkanek i integracji implantów z otoczeniem.

Rozwój sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego umożliwi jeszcze dokładniejsze dopasowanie odbudów protetycznych do indywidualnych potrzeb pacjenta, przewidywanie obciążeń biomechanicznych oraz wybór optymalnych materiałów. Wszystko to prowadzi do coraz lepszych, bardziej spersonalizowanych i trwałych rezultatów.

Podsumowanie

Protetyka na implantach to najwyższy standard rehabilitacji jamy ustnej, łączący trwałość implantów z precyzją cyfrowych technologii protetycznych oraz wyjątkową estetyką nowoczesnych materiałów. Od pojedynczych koron po pełnołukowe mosty i protezy overdenture, rozwiązania te oferują stabilność, funkcjonalność i komfort niespotykane w tradycyjnej protetyce.

W Esthetic Dental Clinic Toruń pacjenci mogą liczyć na indywidualnie dobrane koncepcje leczenia, oparte na aktualnej wiedzy i światowych standardach, które zapewniają pełną rehabilitację uśmiechu i poprawiają jakość życia na wiele lat.

Studium przypadku – uraz sportowy i odbudowa estetyki uśmiechu u Pana Michała W., lat 38


Wstęp

Pan Michał W., 38-letni pacjent, zgłosił się do kliniki stomatologicznej w wyniku urazu sportowego, który spowodował utracenie prawej górnej jedynki (ząb 11). Utrata zęba w odcinku przednim była dla pacjenta szczególnie uciążliwa ze względów estetycznych oraz funkcjonalnych. Pan Michał, jako osoba aktywna zawodowo i społecznie, czuł ogromny dyskomfort w kontaktach interpersonalnych oraz obniżoną pewność siebie. Dodatkowo zgłaszał trudności w wymowie niektórych dźwięków oraz brak równomiernego rozkładu sił żucia.

Celem leczenia było przywrócenie estetyki i funkcjonalności uśmiechu przy zastosowaniu nowoczesnych metod implantologicznych oraz protetyki z wykorzystaniem korony pełnoceramicznej. Leczenie miało zapewnić trwały, naturalny i estetyczny efekt, idealnie harmonizujący z uzębieniem pacjenta.


Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Podczas rozmowy Pan Michał wyjaśnił, że uraz miał miejsce 3 miesiące przed wizytą. Podczas gry w piłkę nożną doszło do bezpośredniego uderzenia w twarz, które spowodowało wybicie zęba 11. Na skutek urazu pacjent zgłosił się do najbliższego gabinetu stomatologicznego, gdzie podjęto próbę zaopatrzenia miejsca uszkodzenia. Usunięto pozostałości korzenia i założono tymczasową protezę akrylową, która była dla pacjenta niewygodna i nieestetyczna.

Objawy zgłaszane przez pacjenta:

  1. Utrata zęba 11 – widoczna luka w uśmiechu.
  2. Uczucie niepewności podczas mówienia i jedzenia.
  3. Estetyczny dyskomfort, wpływający na pewność siebie w kontaktach zawodowych i prywatnych.
  4. Tymczasowa proteza ruchoma była niestabilna i powodowała podrażnienia dziąseł.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono:

  1. Brak górnej prawej jedynki (11).
  2. Zdrowe zęby sąsiednie (12 i 21), bez oznak próchnicy czy chorób przyzębia.
  3. Dziąsło w miejscu urazu było prawidłowo wygojone po ekstrakcji korzenia.
  4. Minimalny zanik kości wyrostka zębodołowego w miejscu brakującego zęba.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – potwierdzono brak patologii w pozostałym uzębieniu oraz oceniono warunki kostne.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – szczegółowa analiza gęstości i objętości kości w okolicy zęba 11. Badanie wykazało wystarczającą ilość tkanki kostnej do wszczepienia implantu bez potrzeby przeprowadzania augmentacji kości.

Plan leczenia

Na podstawie wywiadu, badań klinicznych i diagnostycznych opracowano kompleksowy plan leczenia, obejmujący następujące etapy:

  1. Wszczepienie implantu tytanowego w miejsce utraconej jedynki (ząb 11).
  2. Okres osteointegracji (połączenie implantu z kością) – około 3-4 miesiące.
  3. Odbudowa protetyczna – wykonanie pełnoceramicznej korony protetycznej, idealnie dopasowanej kolorem i kształtem do naturalnych zębów pacjenta.
  4. Edukacja pacjenta w zakresie higieny wokół implantu i odbudowy protetycznej.

Całość leczenia zaplanowano na około 4-6 miesięcy, z uwzględnieniem konieczności stabilnej integracji implantu z kością.


Przebieg leczenia

Etap 1: Wszczepienie implantu tytanowego

Pierwszym krokiem było wszczepienie implantu tytanowego w miejscu brakującego zęba. Zabieg przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, co zapewniło pacjentowi pełen komfort.

Przebieg zabiegu:

  1. Nacięcie dziąsła i odsłonięcie wyrostka zębodołowego.
  2. Precyzyjne nawiercenie łoża pod implant z wykorzystaniem nawigacji cyfrowej, dzięki której implant osadzono w idealnym położeniu.
  3. Wprowadzenie implantu tytanowego, który stanowił podstawę pod przyszłą koronę protetyczną.
  4. Założenie śruby zamykającej oraz zaszycie rany dziąsła.

Po zabiegu pacjent otrzymał szczegółowe zalecenia:

  • Unikanie obciążania okolicy implantowanej przez kilka dni.
  • Antybiotykoterapię w celu zapobiegania infekcjom.
  • Delikatną dietę i stosowanie płukanek antyseptycznych.

Etap 2: Osteointegracja

Po wszczepieniu implantu rozpoczął się proces osteointegracji, czyli integracji implantu z kością. Proces ten trwał około 4 miesięcy, podczas których implant stał się stabilną podstawą dla odbudowy protetycznej. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowej protezy akrylowej, aby zachować funkcjonalność i estetykę uśmiechu.

Etap 3: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu okresu osteointegracji wykonano badanie radiologiczne, które potwierdziło prawidłowe połączenie implantu z kością. Przystąpiono do odbudowy protetycznej:

  1. Odsłonięcie implantu i założenie śruby gojącej, która ukształtowała dziąsło wokół przyszłej korony.
  2. Pobranie wycisków protetycznych – wyciski cyfrowe umożliwiły precyzyjne zaprojektowanie korony.
  3. Wykonanie pełnoceramicznej korony protetycznej o wysokiej estetyce. Korona została idealnie dopasowana kolorem i kształtem do sąsiadujących zębów.
  4. Osadzenie korony na implancie za pomocą łącznika protetycznego.

Etap 4: Kontrola i higienizacja

Na zakończenie leczenia pacjent został poinstruowany, jak dbać o higienę okolicy implantu. Zaplanowano również regularne wizyty kontrolne co 6 miesięcy w celu monitorowania stanu implantu i odbudowy protetycznej.


Efekty leczenia

Leczenie zakończyło się pełnym sukcesem, a efekty były spektakularne:

  1. Przywrócenie estetyki uśmiechu – korona pełnoceramiczna doskonale harmonizowała z naturalnym uzębieniem, co sprawiło, że efekt był niewidoczny dla otoczenia.
  2. Poprawa funkcji żucia i mowy – pacjent odzyskał pełną funkcjonalność, nie odczuwając żadnych ograniczeń.
  3. Pewność siebie – dzięki przywróceniu pięknego uśmiechu Pan Michał odzyskał komfort psychiczny i pewność siebie.
  4. Trwałość i stabilność rozwiązania – implant stanowi solidną i trwałą podstawę na długie lata.

Podsumowanie

Przypadek Pana Michała W. pokazuje, jak nowoczesne techniki implantologiczne i protetyczne mogą skutecznie przywrócić estetykę i funkcjonalność uśmiechu po urazie. Dzięki precyzyjnemu wszczepieniu implantu oraz wykonaniu pełnoceramicznej korony pacjent uzyskał naturalny, harmonijny efekt, który całkowicie spełnił jego oczekiwania. Regularne wizyty kontrolne i prawidłowa higiena zapewnią długowieczność rozwiązania oraz komfort użytkowania.

Chcesz wiedzieć ile kosztuje wstawienie korony na implancie?

Licówki a ortodoncja – kiedy korekta kształtu zęba może zastąpić aparat?

Współczesna stomatologia estetyczna, zwłaszcza w ośrodkach oferujących licówki, dąży do minimalizacji czasu i inwazyjności leczenia. Jednym z kluczowych dylematów klinicznych jest wybór pomiędzy leczeniem ortodontycznym a zastosowaniem licówek w celu poprawy położenia, kształtu czy proporcji zębów. Choć tradycyjna ortodoncja gwarantuje kompleksowe i biologiczne przemieszczenie zębów do ich optymalnych pozycji, w niektórych sytuacjach odpowiednio zaprojektowane licówki ceramiczne mogą stanowić szybszą, mniej inwazyjną oraz równie estetyczną alternatywę.

Charakterystyka wad zgryzu a zastosowanie licówek

Zasadniczą kwestią przy podejmowaniu decyzji jest charakter i nasilenie wady zgryzu. Ortodoncja umożliwia korekcję położenia zębów w wymiarze trójwymiarowym, likwidując stłoczenia, rotacje czy nachylenia. Leczenie to pozwala na uzyskanie stabilnego, fizjologicznego zgryzu, warunkującego harmonijną funkcję układu stomatognatycznego. Jednak nie każda nieprawidłowość wymaga pełnej terapii ortodontycznej – w przypadkach niewielkich anomalii estetycznych, takich jak diastemy, drobne rotacje czy minimalne dysproporcje między sąsiednimi zębami, licówki Toruń mogą okazać się rozwiązaniem efektywniejszym pod względem czasu i komfortu.

Ograniczenia i możliwości leczenia licówkami

Licówki nie przemieszczają zębów, lecz maskują niedoskonałości kształtu, barwy i przestrzeni między nimi. Dzięki ultracienkim materiałom ceramicznym możliwe jest zamknięcie niewielkiej diastemy, optyczne wyrównanie linii uśmiechu czy skorygowanie kształtu zęba bez konieczności wielomiesięcznej terapii ortodontycznej. Należy jednak pamiętać, że w przypadku poważnych wad zgryzu, znacznego stłoczenia czy dużej dysproporcji w wymiarach zębów, licówki będą jedynie rozwiązaniem kamuflującym. Brak korekcji położenia może skutkować nadmiernymi obciążeniami okluzyjnymi i pogorszeniem funkcji stawu skroniowo-żuchwowego w dłuższej perspektywie.

Interdyscyplinarna współpraca protetyka i ortodonty

Optymalne efekty estetyczne i funkcjonalne uzyskuje się dzięki ścisłej współpracy pomiędzy protetykiem a ortodontą. W ośrodkach specjalizujących się w licówkach Toruń, obaj specjaliści wspólnie analizują przypadek pacjenta, oceniając stan zgryzu, oczekiwania estetyczne oraz możliwości terapeutyczne. W wybranych sytuacjach ortodonta może najpierw wstępnie skorygować układ zębów, skracając czas i zakres preparacji pod licówki. Innym razem, jeśli wada zgryzu ma jedynie kosmetyczny charakter, protetyk może zaproponować licówki jako szybkie i skuteczne rozwiązanie, minimalizujące ingerencję w tkanki zęba.

Zalety i wady pominięcia ortodoncji na rzecz licówek

Zastąpienie klasycznej terapii ortodontycznej licówkami niesie za sobą pewne korzyści. Przede wszystkim, czas leczenia jest znacznie krótszy – pacjent może cieszyć się nowym uśmiechem już po kilku wizytach. Zmniejsza się też dyskomfort związany z noszeniem aparatu i regularnymi wizytami kontrolnymi w gabinecie ortodontycznym. Jednak warto pamiętać, że licówki nie zmieniają położenia zębów w łuku, a jedynie maskują ich niedoskonałości. Pacjent, wybierając tę drogę, powinien zdawać sobie sprawę, że pewne funkcjonalne aspekty zgryzu pozostaną bez zmian.

Wybór indywidualny – analiza kosztów i korzyści

Decyzja o zastosowaniu licówek zamiast aparatu ortodontycznego musi opierać się na szczegółowej analizie przypadku. Należy uwzględnić stan tkanek przyzębia, układ stawów skroniowo-żuchwowych, ewentualne parafunkcje (np. bruksizm) czy stabilność okluzji. W gabinetach specjalizujących się w licówkach Toruń, pacjent otrzymuje pełne informacje o korzyściach i ograniczeniach obu metod, co pozwala podjąć świadomą decyzję w oparciu o fakty, a nie wyłącznie o aspekt kosmetyczny.

Podsumowanie

Licówki mogą stanowić alternatywę dla leczenia ortodontycznego w przypadkach niewielkich nieprawidłowości estetycznych, skracając czas osiągnięcia pożądanego efektu i poprawiając komfort pacjenta. Warto jednak pamiętać, że nie zastąpią one kompleksowej korekty wad zgryzu, którą gwarantuje ortodoncja. Wybór pomiędzy licówkami a aparatem powinien być wynikiem interdyscyplinarnej analizy, której celem jest uzyskanie optymalnego, długotrwałego i stabilnego rezultatu estetyczno-funkcjonalnego. Dzięki temu pacjenci poszukujący innowacyjnych rozwiązań estetycznych, takich jak licówki Toruń, mogą cieszyć się pięknym, zdrowym i naturalnym uśmiechem.

Studium przypadku – kompleksowa metamorfoza uśmiechu u Pani Joanny T., lat 60


Wstęp

Pani Joanna T., 60-letnia pacjentka, zgłosiła się do kliniki stomatologicznej z powodu wieloletnich problemów związanych z bezzębiem w żuchwie oraz znacznym uszkodzeniem uzębienia w szczęce górnej. Pacjentka przez wiele lat korzystała z ruchomych protez, które były niewygodne, mało stabilne i znacznie ograniczały jej codzienne funkcjonowanie. Celem leczenia było zapewnienie trwałej odbudowy uzębienia, przywrócenie pełnej funkcjonalności żucia oraz estetycznego wyglądu uśmiechu.

Leczenie obejmowało zastosowanie implantów w żuchwie oraz stałych uzupełnień protetycznych w szczęce, co umożliwiło uzyskanie długotrwałego efektu estetycznego i funkcjonalnego.


Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentką

Pani Joanna T. przyznała, że problemy z uzębieniem rozpoczęły się około 15 lat wcześniej. Zęby w szczęce górnej były wielokrotnie leczone zachowawczo, a następnie usunięte z powodu postępującej próchnicy i chorób przyzębia. W żuchwie pacjentka od kilku lat była całkowicie bezzębna i używała protezy ruchomej. Proteza była źle dopasowana, co powodowało jej przemieszczanie się podczas jedzenia oraz mówienia.

Objawy zgłaszane przez pacjentkę:

  1. Problemy z gryzieniem i rozdrabnianiem pokarmów.
  2. Dyskomfort związany z ruchomością protez.
  3. Zanik kości żuchwy, co powodowało trudności w stabilizacji protezy dolnej.
  4. Dyskomfort psychiczny wynikający z wyglądu estetycznego twarzy – zapadnięte policzki i zmarszczki wokół ust.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono:

  1. Całkowite bezzębie żuchwy.
  2. Nieliczne, mocno zniszczone zęby w szczęce górnej, które nie nadawały się do odbudowy zachowawczej.
  3. Znaczny zanik kości wyrostka zębodołowego w żuchwie.
  4. Utrata prawidłowej wysokości zwarcia, co prowadziło do zmian w profilu twarzy (zapadnięcie dolnej części twarzy).

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie panoramiczne (OPG) – ujawniło stan resztkowego uzębienia w szczęce oraz znaczny zanik kości w żuchwie.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – dokładna analiza gęstości kości oraz przestrzeni dostępnych pod implantację.

Plan leczenia

Na podstawie wywiadu, badania klinicznego i obrazowego opracowano plan leczenia, który obejmował:

  1. Ekstrakcję resztkowych zębów w szczęce górnej oraz przygotowanie do uzupełnienia protetycznego.
  2. Wszczepienie implantów w żuchwie w systemie All-on-4 – czyli pełnołukowa odbudowa stała na 4 implantach.
  3. Odbudowę protetyczną w szczęce górnej – wykonanie pełnołukowego mostu na implantach.
  4. Podniesienie wysokości zwarcia w celu przywrócenia prawidłowych proporcji twarzy.
  5. Higienizację i edukację pacjentki w zakresie dbania o nowe uzupełnienia protetyczne.

Przebieg leczenia

Etap 1: Ekstrakcja zębów i przygotowanie szczęki górnej

Pierwszym krokiem było usunięcie resztkowych zębów w szczęce górnej, które były nieodwracalnie zniszczone. Zabieg przeprowadzono w znieczuleniu miejscowym, zapewniając pacjentce pełen komfort. Po ekstrakcji rozpoczęto proces gojenia dziąseł i przygotowania podłoża pod uzupełnienie protetyczne.

Etap 2: Wszczepienie implantów w żuchwie

W żuchwie, ze względu na całkowite bezzębie, zdecydowano się na zastosowanie systemu All-on-4. Jest to nowoczesna metoda, która pozwala na osadzenie pełnołukowego mostu protetycznego na 4 implantach.

Przebieg zabiegu implantacji:

  1. Nacięcie dziąsła i odsłonięcie wyrostka kostnego.
  2. Wprowadzenie 4 implantów tytanowych w odpowiednio zaplanowanych miejscach – 2 implanty prostopadłe w przednim odcinku żuchwy oraz 2 implanty pod kątem w odcinkach bocznych dla uzyskania maksymalnej stabilności.
  3. Zamknięcie rany i pozostawienie implantów na czas gojenia (osteointegracja).

Po implantacji wykonano tymczasową protezę stabilizowaną na implantach, co pozwoliło pacjentce na normalne funkcjonowanie w okresie gojenia.

Etap 3: Odbudowa protetyczna

Po 4 miesiącach osteointegracji (połączenia implantów z kością) przystąpiono do odbudowy protetycznej. W szczęce górnej wykonano pełnołukowy most protetyczny na implantach, a w żuchwie stałe uzupełnienie All-on-4.

Etapy odbudowy:

  1. Założenie śrub gojących i uformowanie dziąseł wokół implantów.
  2. Wykonanie wycisków protetycznych.
  3. Zaprojektowanie pełnołukowych mostów protetycznych z materiałów o wysokiej estetyce i trwałości (pełna ceramika na podbudowie cyrkonowej).
  4. Przymiarka i ostateczne osadzenie mostów.

Efekty leczenia

Leczenie Pani Joanny T. przyniosło spektakularne rezultaty, zarówno pod względem estetycznym, jak i funkcjonalnym:

  1. Pełna odbudowa uzębienia – pacjentka odzyskała piękny, naturalny uśmiech.
  2. Stabilność i komfort – stałe mosty protetyczne eliminują problemy związane z ruchomymi protezami.
  3. Poprawa funkcji żucia – pacjentka może spożywać wszystkie rodzaje pokarmów.
  4. Przywrócenie prawidłowych proporcji twarzy – podniesienie wysokości zwarcia zniwelowało zapadnięcie dolnej części twarzy i wygładziło zmarszczki.
  5. Poprawa jakości życia – pacjentka odzyskała pewność siebie i komfort w codziennym funkcjonowaniu.

Podsumowanie

Przypadek Pani Joanny T. pokazuje, jak interdyscyplinarne podejście, łączące implantologię i protetykę, może całkowicie odmienić jakość życia pacjenta. Dzięki zastosowaniu systemu All-on-4 w żuchwie oraz stałych uzupełnień protetycznych w szczęce górnej udało się uzyskać trwałe i estetyczne efekty.

Regularne wizyty kontrolne oraz odpowiednia higiena jamy ustnej są kluczowe dla długowieczności uzupełnień protetycznych. Leczenie tego typu, choć wymagające czasowo, jest inwestycją w zdrowie, funkcjonalność i piękno uśmiechu na długie lata.

Jeśli chcesz wiedzieć ile kosztuje taka metamorfoza kliknij link implanty all on 4 cennik

Studium przypadku – interdyscyplinarna odbudowa braków zębowych u Pana Adama K., lat 47


Wstęp

Pan Adam K., 47-letni pacjent, zgłosił się do naszej kliniki stomatologicznej z problemem wieloletnich braków zębowych w odcinku bocznym szczęki i żuchwy. Brakujące zęby uniemożliwiały prawidłowe żucie pokarmów, prowadziły do przeciążenia pozostałych zębów oraz zaburzeń estetycznych. Pacjent skarżył się również na bóle stawów skroniowo-żuchwowych, które były efektem nieprawidłowego rozkładu sił żucia.

Celem leczenia było przywrócenie funkcjonalności zgryzu oraz estetyki uśmiechu poprzez wszczepienie implantów i wykonanie mostów protetycznych. Leczenie miało charakter interdyscyplinarny, obejmujący implantologię, protetykę oraz occlusalną terapię (terapię zgryzową).


Wywiad i diagnostyka

Wywiad z pacjentem

Podczas wywiadu stomatologicznego Pan Adam K. przyznał, że problemy z uzębieniem rozpoczęły się około 10 lat temu w wyniku nieleczonej próchnicy i usunięcia kilku zębów bocznych. Zaniechanie leczenia protetycznego doprowadziło do przesunięcia się pozostałych zębów, ich przeciążenia oraz stopniowego zaniku kości w miejscach braków.

Objawy zgłaszane przez pacjenta:

  1. Problemy z gryzieniem twardych pokarmów.
  2. Uczucie zmęczenia mięśni twarzy podczas jedzenia.
  3. Dyskomfort estetyczny – widoczne zapadnięcie policzków.
  4. Ból w stawach skroniowo-żuchwowych.

Badanie kliniczne

W badaniu klinicznym stwierdzono:

  1. Brak trzech zębów w szczęce (16, 17, 15) oraz dwóch zębów w żuchwie (46, 47).
  2. Przesunięcie sąsiednich zębów w kierunku luk zębowych.
  3. Pogłębiony zanik kości w miejscach braków zębowych.
  4. Przeciążenie zębów przednich (siecznych), które przejęły funkcję zębów bocznych.

Diagnostyka obrazowa

  1. Zdjęcie pantomograficzne (OPG) – ujawniło zanik kości wyrostka zębodołowego oraz przesunięcia zębów.
  2. Tomografia komputerowa CBCT – dokładna ocena gęstości kości oraz lokalizacji struktur anatomicznych (zatoki szczękowe i nerw żuchwowy).

Plan leczenia

Na podstawie zebranych informacji zaplanowano kompleksowe leczenie w kilku etapach:

  1. Przygotowanie miejsc implantacyjnych:
    • Odbudowa kości (augmentacja) w miejscach znacznego zaniku.
    • Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift) dla uzyskania wystarczającej ilości tkanki kostnej.
  2. Wszczepienie implantów w miejscach brakujących zębów.
  3. Okres osteointegracji – około 4-6 miesięcy dla uzyskania pełnej stabilizacji implantów.
  4. Wykonanie mostów protetycznych na implantach w szczęce i żuchwie.
  5. Terapia zgryzowa – wyrównanie i stabilizacja kontaktów zgryzowych, aby zapobiec przeciążeniom.
  6. Edukacja w zakresie higieny jamy ustnej oraz opieka kontrolna.

Czas trwania całego leczenia: 8-10 miesięcy.


Przebieg leczenia

Etap 1: Przygotowanie miejsc implantacyjnych

W pierwszym etapie wykonano augmentację kości w miejscach znacznego zaniku w szczęce i żuchwie. Dla zębów górnych konieczne było także podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift), aby uzyskać wystarczającą ilość tkanki kostnej dla implantów.

Zastosowane techniki:

  • Użycie biomateriału kościozastępczego z membraną kolagenową.
  • Sinus lift metodą otwartą z precyzyjną kontrolą tomograficzną.

Po zabiegu zalecono:

  • Antybiotykoterapię profilaktyczną.
  • Unikanie intensywnego wysiłku fizycznego.
  • Kontrole co 2 tygodnie w celu monitorowania procesu gojenia.

Etap 2: Wszczepienie implantów

Po 4 miesiącach od augmentacji, gdy proces odbudowy kości zakończył się sukcesem, przystąpiono do implantacji. W miejscach brakujących zębów wszczepiono 5 implantów tytanowych o odpowiednich rozmiarach:

  • 3 implanty w szczęce (16, 17, 15).
  • 2 implanty w żuchwie (46, 47).

Implantacja została przeprowadzona w znieczuleniu miejscowym z wykorzystaniem szablonu chirurgicznego opartego na diagnostyce cyfrowej.

Etap 3: Okres osteointegracji

Po wszczepieniu implantów zalecono okres gojenia, podczas którego implanty miały zintegrować się z kością. Proces ten trwał 4-6 miesięcy. W tym czasie pacjent korzystał z tymczasowych protez ruchomych, które zabezpieczały estetykę i funkcjonalność.

Etap 4: Odbudowa protetyczna

Po zakończeniu osteointegracji przystąpiono do odbudowy protetycznej. Procedura obejmowała:

  1. Założenie śrub gojących i uformowanie dziąsła wokół implantów.
  2. Wykonanie precyzyjnych wycisków protetycznych.
  3. Wykonanie mostów protetycznych na implantach – pełnoceramiczne mosty o wysokiej estetyce i trwałości.

Mosty zostały osadzone na stałe, co przywróciło pełną funkcjonalność i wygląd łuku zębowego.

Etap 5: Terapia zgryzowa

W celu wyeliminowania przeciążeń zgryzowych wykonano analizę okluzji i wyrównanie punktów kontaktowych. Dzięki temu siły żucia zostały rozłożone równomiernie, co zabezpieczyło mosty i pozostałe zęby.


Efekty leczenia

Leczenie zakończyło się pełnym sukcesem, a pacjent uzyskał następujące efekty:

  1. Przywrócenie funkcjonalności zgryzu – pacjent może spożywać wszystkie rodzaje pokarmów bez ograniczeń.
  2. Poprawa estetyki twarzy – dzięki odbudowie zębów odtworzono naturalny kształt łuków zębowych, co zlikwidowało zapadnięcie policzków.
  3. Eliminacja bólu stawów skroniowo-żuchwowych – dzięki prawidłowej okluzji siły żucia są równomiernie rozłożone.
  4. Poprawa jakości życia – pacjent odzyskał pewność siebie oraz komfort codziennego funkcjonowania.

Podsumowanie

Przypadek Pana Adama K. pokazuje, jak interdyscyplinarne leczenie, łączące implantologię, protetykę i terapię okluzyjną, pozwala na kompleksową rekonstrukcję zgryzu i estetyki uśmiechu. Dzięki nowoczesnym technikom i zaangażowaniu zespołu udało się osiągnąć trwały efekt, który znacząco poprawił jakość życia pacjenta.

Regularne wizyty kontrolne oraz higiena jamy ustnej stanowią gwarancję długotrwałości uzyskanych rezultatów.

Więcej informacji o implantach w naszej ofercie – IMPLANTY TORUŃ